Zapraszam do poznania mojej subiektywnej listy top 10 miejsc, które warto odwiedzić w stolicy Włoch - Rzymie. Odkryj uroki tego historycznego miasta i zainspiruj się do planowania swojej własnej podróży!
Fontanna di Trevi - dla mnie osobiście miejsce magiczne, niezwykle romantyczne i urokliwe. Szkoda że tak popularne ale nawet tłumy nie odbierają fontannie jej wdzięku.
Przechadzając się wąskimi uliczkami Wiecznego Miasta, docieramy do Placu di Trevi, w którego centrum znajduje się najsłynniejsza, barokowa fontanna w Rzymie- fontanna di Trevi. Znajduje się na skrzyżowaniu trzech ulic - Tre Vie, co w tłumaczeniu znaczy - trzy ulice i być może to właśnie stąd pochodzi nazwa fontanna di Trevi. Druga teoria odnosi się do imienia dziewczynki Trevi, która według legendy odkryła źródło, które zaopatrywało fontannę w wodę poprzez akwedukt.
Początkowo na Placu di Trevi znajdował się akwedukt, który powstał w 19 roku p.n.e. a jego zadaniem było dostarczanie wody do kompleksu termalnego. Wodociąg stopniowo modernizowano aż w XV wieku wzniesiono prostą fontannę z wodą pitną. W 1640 r. wysunięto pomysł budowy monumentalnej fontanny ale dopiero w latach 1732 -1762 pomysł wdrożono w życie.
Fontanna ma 27 metrów wysokości i zajmuje całą ścianę Pałacu Poli. Jest zbudowana z trawertynu (białej skały wapiennej wydobywanej w okolicach Rzymu - w mieście Tivoli).
Głównym motywem fontanny jest morze. W jej centrum stoi piękna rzeźba Okeanosa, przedstawiona na rydwanie w kształcie muszli. Rydwan jest zaprzęgnięty w hippokampy czyli hybrydę konia i ryby. Jeden z nich jest niespokojny i symbolizuje wzburzone morze a drugi łagodny, co stanowi symbol spokojnych wód morskich. W niszach sąsiadujących z Okeanosem są personifikacje Zdrowia i Obfitości a nad nimi rzeźby przedstawiające cztery pory roku.
Codziennie tysiące turystów stojąc tyłem do fontanny wrzucają monetę przez lewe ramię z nadzieją powrotu do Wiecznego Miasta. Rytuał ten został zapoczątkowany w filmie „Trzy monety w fontannie” z 1954r. Co 10 dni władze miejskie wyławiają monety a zebrane pieniądze przekazują na cele charytatywne. Fontanna zyskała na popularności w 1960 r., dzięki słynnej scenie kąpieli w fontannie. Jest to jedna z najbardziej znanych, włoskich scen filmowych. Miłośnicy włoskiego kina pewnie domyślają się że chodzi o film "La Dolce Vita" czyli "Słodkie życie".
Piazza Navona to jedno z najpiękniejszych i najbardziej malowniczych miejsc w Wiecznym Mieście. Kształtem
W centrum stoi Fontanna Czterech Rzek, jedno z najsłynniejszch dzieł wybitnego rzymskiego artysty barokowego Berniniego. Symbolizuje 4 wielkie rzeki z czterech kontynentów, które wówczas były znane: Nil w Afryce, Dunaj w Europie, Rio de la Plata w Ameryce i Ganges w Azji. Uosobieniem Dunaju jest mężczyzna z uniesioną w kierunku herbu papieskiego ręką. Według złośliwej plotki postać ta miała zasłaniać oczy, żeby nie musieć patrzeć na zaprojektowaną przez Borrominiego, największego rywala Berniniego, fasadę kościoła św. Agnieszki. Na pewno brzmi to efektownie, ale raczej ma niewiele wspólnego z prawdą, gdyż budowa świątyni rozpoczęła się dopiero rok po zakończeniu prac nad fontanną. Personifikację Nilu rozpoznamy po chuście zarzuconej na głowę, co nawiązuje do faktu ze Afryka wówczas była jeszcze nieodkrytym kontynentem. Pod postacią mężczyzny symbolizującego Rio de la Plata znajdują się monety, symbolizujące bogactwo które czeka w Ameryce na przybyszów z Europy. Ganges przedstawiony jest w formie brodatego mężczyzny trzymającego wiosło co nawiązuje do dobrej żeglowności rzeki. Aby zainteresować dzieci wspólnym zwiedzaniem warto zwrócić ich uwagę na zwierzęta przedstawione na fontannie symbolizujące 4 kontynenty- koń z Europy, lew z Afryki, smok z Azji oraz wąż i krokodyl z obu Ameryk.
W centrum fontanny stoi egipski obelisk odnaleziony w kawałkach w okolicy Cyrku Maksencjusza przy Via Appia. Na szczycie umieszczony jest gołąb z brązu, będący symbolem Ducha Świętego. Naprzeciwko fontanny stoi Kościół św. Agnieszki in Agone. Według legendy w miejscu w którym dziś stoi Kościół miało się dokonać męczeństwo Agnieszki. Nazwa jednak nie odnosi się do jej agonii jak można by przypuszczać lecz do greckiej nazwy stadionu- agon, na miejscu którego powstał Kościół.
Na placu oraz w jego okolicy znajduje się wiele kawiarni, restauracji i sklepów, co sprawia, że jest to idealne miejsce na spacer i odpoczynek.
Z lotu ptaka kształtem przypominają serce, nazywane płucami Rzymu - Ogrody Borghese to jeden z największych
W parku znajduje się zegar wodny Pincio z XIX wieku, zbudowany przez dominikańskiego księdza Giambattistę Embriaco, pasjonata zegarmistrzostwa oraz szwajcarskiego architekta Joachima Ersocha. Zegar używa systemu zbiorników i syfonów do dokładnego wskazywania czasu. Woda znajdująca się w dolnej części wprawia wahadło w ruch.
Dzieci poza nieliczoną ilością zielonych alejek do biegania, z pewnością zachwyci Bioparco Rome - ogród zoologiczny. 18 hektarów urokliwego zoo znajduje się w samym sercu parku. Otwarcie Bioparco Rome miało miejsce 5 stycznia 1911r. Jest to jeden z najstarszych ogrodów zoologicznych w Europie. W zoo mamy szanse poznać i zobaczyć wiele gatunków zwierząt, zarówno tych znanych jak i tych mniej popularnych. Bioparco Rome nie jest ogromnym ogrodem zoologicznym. Najważniejsze atrakcje można zobaczyć w 2 godziny. Jeśli jednak wybieramy się do zoo z dziećmi, które tak jak Aurelka i Franio kochają zwierzęta, warto przeznaczyć na spacer po parku 3-4 godziny.
Nie tylko dzieci pokochają to miejsce. W Ogrodach Borghese znajduje się romantyczny staw, na tle którego widoczne są ruiny Świątyni Asklepiosa. Po stawie pływa kilka łódek, które można wypożyczyć i delektować się urokiem tego miejsca. Zakochani więc znajdą w parku, miejsce dla siebie. Staw robi imponujące wrażenie, szczególnie przy zachodzie słońca.
W parku są również muzea i galerie sztuki więc i dla miłośników sztuki nie zabraknie atrakcji. Znajdziecie tu m.in słynne Muzeum Borghese, które jest domem dla wielu cennych dzieł sztuki, takich jak rzeźby Berniniego czy obrazy Caravaggia. Jeśli planujecie zwiedzać Villę Borghese, warto zarezerwować bilety online wcześniej aby nie tracić czasu stojąc w długiej kolejce do kasy.
Ogrody Borghese to idealne miejsce na relaks i odpoczynek od zgiełku miasta.
Piazza del Popolo czyli Plac Wszystkich Ludzi to jeden z najbardziej znanych placów w Wiecznym Mieście, przy którym
Historia placu sięga już czasów Cesarstwa Rzymskiego. Niestety z tego okresu plac zapisał się na kartach historii w dość niechlubnym znaczeniu. Był on bowiem miejscem egzekucji przez powieszenie. Ostatni wyrok śmierci na Piazza del Popolo wykonano w 1826 r.
Tuż obok Plazza del Popolo znajduje się taras widokowy na wzgórzu Pincio z przepięknym widokiem na Rzym. U podnóża tarasu można podziwiać fontannę bogini Romy.
Poza placem ale w jego sąsiedztwie znajduje się nowoczesne, interaktywne muzeum Leonarda da Vinci.
Od placu odchodzi Tridente - trójząb ulic - Via del Corso, Via del Babuino oraz Via di Ripetta i jest to najważniejsza handlowa część miasta. Miejscowi nazywają tą strefę miasta jedną wielką galerią handlową. Via del Corso łączy w idealnie prostej lini Plac Wszystkich Ludzi z Pomnikiem Ojczyzny przy Piazza Venezia. Jest to jedna z głównych arterii centrum Rzymu. Via del Babuino wiedzie na Plac Hiszpański a idąc Via di Ripetta, dotrzemy nad Tybr.
Scalinata di Trinita dei Monti, znane jako Schody Hiszpańskie to jedno z najbardziej ikonicznych miejsc w Rzymie. Schody składają się z 135 stopni, prowadzących do Kościoła Trinità dei Monti. Wykonane zostały z trawertynu. Budowa monumentalnych schodów łączących Plac Hiszpański, przy którym mieściła się ambasada Hiszpanii przy Watykanie (stąd nazwa placu i schodów) z Kościołem Św. Trójcy miała uczcić pokój francusko-hiszpański. Środki finansowe na realizację projektu przekazał francuski dyplomata Etienne Gueffier - ambasador Francji w Rzymie. Brak zgody pomiędzy papieżem a francuskim królem wstrzymał realizację pomysłu aż do 1721r.
Schody do 2019 r. były popularnym miejscem spotkań i odpoczynku dla mieszkańców i turystów. W 2019 r. wprowadzono zakaz siadania oraz jedzenia na słynnych schodach. Po wprowadzeniu zakazu był on stanowczo egzekwowany przez strażników miejskich patrolujących ten region. Obecnie zakaz nie jest już tak surowo przestrzegany i podczas naszej wycieczki, liczne osoby siedziały na słynnych schodach.
Do placu prowadzi najdroższa ulica w Rzymie - Via dei Condotti. Jest długa i prosta. Warto się nią przespacerować dla jej perspektywy.
U podnóża schodów znajduje się urokliwa, barokowa fontanna Barcaccia. Fontanna upamiętnia powódź z 1598 r., która zalała Piazza di Spagna i podczas której wody osadziły na placu antyczną, rzymską łódź. Fontanna została zbudowana w latach 1626-1629 przez Berniniego i jego syna. Ma formę na wpół zatopionej łodzi, przez której burty przelewa się woda.
Na szczycie schodów, na wzgórzu Pinco wznosi się Kościół Trinita dei Monti (Kościół Św. Trójcy). Niegdyś znajdowała się w tym miejscu rozległa winnica. Została ona podarowana francuskiemu zakonowi, który w 1502 r. rozpoczął budowę kościoła. Przed świątynią znajduje się słynny obelisk Sallustiano, wykonany w całości z czerwonego granitu.
Będąc w Rzymie nie możemy pominąć jego słynnej wizytówki, jednego z 7 nowych cudów świata, antycznej budowli - Koloseum. Historia Amfiteatru Flawiuszów, symbolu potęgi Imperium Romanum, sięga 72 r. n.e. Od 80 r n.e. przez kolejnych pięć wieków Koloseum było miejscem walk gladiatorów z bykami oraz innych wydarzeń publicznych. Sektory na widowni były dzielone stosownie do statusu widowni. Zasiąść na trybunach nie mogli byli gladiatorzy i aktorzy. Rzymski amfiteatr mógł zmieścić 50 tys. osób a według niektórych źródeł nawet 80 tys. osób. Posiadał 80 numerowanych wejść. System rozprowadzania widowni, do dzisiaj robi ogromne wrażenie. Ostatnie historyczne ślady igrzysk sięgają 532 r.n.e.
Dawne igrzyska odeszły w zapomnienie a Koloseum zaczęto traktować jak kamieniołom. Trawertyn z którego zbudowano mury, posłużył do budowy m.in. Bazyliki Św. Piotra. Przez lata wspaniały niegdyś amfiteatr był plądrowany. Dopiero w XVI wieku papież Benedykt XIV, zakazał dalszej dewastacji tego zabytkowego miejsca i odprawił w nim Drogę Krzyżową.
Nazwa Koloseum pochodzi z okresu średniowiecza i nawiązuje do monumentalnego posągu Kolosa Nerona, który stał w pobliżu amfiteatru. W starożytności nazywano go Amfiteatrem Flawiuszów.
Koloseum to jedno z najbardziej imponujących i dobrze zachowanych zabytków z czasów starożytnego Rzymu. Jest to największy amfiteatr na świecie. Koloseum jest otwarte dla zwiedzających i oferuje fascynującą podróż w czasie. Można zobaczyć pozostałości aren, podziemia, gdzie przetrzymywano zwierzęta i gladiatorów, oraz galerie, na której siedzieli widzowie.
Watykan, oficjalnie Państwo Watykańskie, jest najmniejszym państwem na świecie pod względem powierzchni i populacji. Jego historia sięga czasów starożytnych. Watykan był miejscem, gdzie znajdowało się starożytne sanktuarium Etrusków, a później Rzymian. W IV wieku naszej ery, po przyjęciu chrześcijaństwa przez cesarza Konstantyna, Watykan stał się siedzibą biskupów Rzymu. Watykan jako państwo powstał w 1929 roku na mocy traktatu laterańskiego, podpisanego między Stolicą Apostolską a Królestwem Włoch. Obecnie jest to suwerenne terytorium pod rządem papieża, który jest głową Kościoła katolickiego.
Rolę straży papieża pełni Gwardia Szwajcarska, która jest uważana za najmniejszą i najstarszą istniejącą armię na świecie.
Rolę języka urzędowego pełni łacina i język włoski.
Watykan jest znany z bogactwa sztuki i architektury. Bazylika św. Piotra jest jednym z najlepszych przykładów architektury renesansowej i barokowej. Jej wnętrze zdobią liczne dzieła sztuki, takie jak Pietà autorstwa Michała Anioła. Muzea Watykańskie również kryją w sobie niezwykłe skarby sztuki, takie jak freski Rafaela i słynne malowidła w Kaplicy Sykstyńskiej autorstwa Michała Anioła.
Pomnik został postawiony dla uczczenia pięćdziesiątej rocznicy zjednoczenia Włoch. W 1911 r. rozpoczęto budowę pomnika a jego zakończenie miało miejsce w 1935 r. Od 1921 r. częścią monumentu stał się Grób Nieznanego Żołnierza, dedykowany osobom, które straciły życie w pierwszej wojnie światowej.
Ołtarz Ojczyzny został zaprojektowany na wzór monumentalnych ołtarzy greckich i wielkich świątyń rzymskich. Główną częścią budowli jest konny posąg Wiktora Emanuela II, który oddaje część pierwszemu królowi zjednoczonych Włoch.
Na wysokości kolumnady znajduje się pierwszy taras widokowy, skąd można podziwiać panoramę Rzymu. Aby zobaczyć więcej, warto wjechać windą na drugi taras widokowy, rozciągający się między dwiema wieńczącymi budowlę kwadrygami (rydwan zaprzężony w cztery konie). Wejście do windy znajduje się na tyle budowli, na poziomie pierwszego tarasu widokowego a wjazd nią jest płatny.
Początki Panteonu sięgają starożytnego Rzymu, a jego budowa rozpoczęła się w roku 27 r. p.n.e. na polecenie Marka
Panteon to imponujący przykład architektury starożytnego Rzymu. Jego charakterystyczną cechą jest ogromna kopuła o średnicy 43 metrów, która była największą na świecie do czasu budowy Bazyliki św. Piotra w Watykanie. Budowla ma przedsionek z kolumnami korynckimi oraz dwa rzędy okien wokół kopuły, które zapewniają naturalne oświetlenie wnętrza. Wnętrze Panteonu jest ozdobione marmurowymi posągami, malowidłami i mozaikami. Wśród nich znajduje się słynny fresk "Zesłanie Ducha Świętego" autorstwa Rafaela Santi.
Panteon odegrał ważną rolę w religii i kulturze starożytnego Rzymu. Był miejscem kultu i modlitw, a także służył jako miejsce zgromadzeń i spotkań społecznych. W środku Panteonu znajdowały się liczne posągi i ołtarze, upamiętniające różne bóstwa rzymskie. Budowla symbolizowała również potęgę i wielkość Rzymu jako imperium.
Panteon był również wykorzystywany jako mauzoleum dla wybitnych postaci rzymskich, takich jak cesarze i ważni arystokraci. Ich groby znajdowały się w specjalnych komorach, które otaczały główną salę Panteonu. Panteon jest miejscem pochówku m.in. Rafaela, włoskiego malarza oraz królowej Wiktorii z Wielkiej Brytanii.
W roku 609 n.e., Panteon został przekształcony w kościół katolicki przez papieża Bonifacego IV, co pomogło w ochronie budowli przed zniszczeniem w okresie średniowiecza. Został dedykowany Matce Bożej i wszystkim męczennikom. Zmieniono układ wnętrza, dodano ołtarze i freski, a także zmieniono fasadę budynku. W czasach renesansu, Panteon inspirował wielu architektów i artystów, którzy czerpali z jego formy i proporcji przy projektowaniu innych budowli.
Ważną zmianą w Panteonie było dodanie otworu w kopule, zw. oculus, który jest jedynym źródłem światła wewnątrz budynku. To rozwiązanie architektoniczne jest niezwykle efektowne i tworzy niepowtarzalny efekt świetlny w sali Panteonu.
W czasach nowożytnych, Panteon nadal pełnił funkcję kościoła katolickiego. W XIX wieku, podczas jednej z renowacji, usunięto niektóre elementy barokowe i przywrócono bardziej starożytny charakter budowli. Obecnie Panteon jest jedną z głównych atrakcji turystycznych Rzymu, przyciągającą miliony odwiedzających rocznie.
Zatybrze z włoskiego Transtevere, to najbardziej charakterystyczna, awangardowa dzielnica artystyczna Rzymu. Miejsce
Bogata historia Zatybrza odbija się w jego architekturze i zabytkach. Spacer ulicami Zatybrza to niepowtarzalna okazja, by poczuć klimat tej urokliwej dzielnicy. Wąskie, brukowane uliczki, kolorowe kamienice i urocze place tworzą niepowtarzalną atmosferę. Przechadzając się po Zatybrzu, można odkrywać urokliwe zaułki, natknąć się na ukryte kafejki czy zakupywać lokalne produkty na targach. Nie brakuje również artystycznych sklepików, gdzie można znaleźć unikalne rękodzieła i pamiątki.
Jednym z najważniejszych miejsc na Zatybrzu jest Bazylika Santa Maria in Transtevere. To niewielki, ale niezwykle piękny kościół, który zachwyca swoją architekturą i bogactwem sztuki. Wnętrze bazyliki zdobią marmurowe posągi, freski i mozaiki, tworząc niezapomniany klimat. Warto również zwrócić uwagę na dzwonnicę, z której rozciąga się zapierający dech w piersiach widok na Zatybrze i całą Rzym. Według wielu źródeł jest ona pierwszym obiektem chrześcijańskim w Rzymie a jej korzenie sięgają czasów Chrystusa, kiedy to w tym miejscu wytrysnęło źródło oleju, zinterpretowane przez Chrześcijan jako znak narodzin Zbawiciela.
Zatybrze to również miejsce, w którym można odkryć współczesną twórczość artystyczną. Dzielnica jest domem dla wielu galerii sztuki i pracowni artystycznych. Przechadzając się po jej ulicach, można spotkać artystów tworzących na miejscu i podziwiać ich prace. Wielu z nich inspiruje się historią i atmosferą Zatybrza, co daje unikalny charakter ich dzieł. To fascynujące połączenie przeszłości i teraźniejszości sprawia, że Zatybrze jest idealnym miejscem dla miłośników sztuki. To właśnie na Zatybrzu odbyła się wystawa obrazów Izy Kostiukow, polskiej artystki sztuki współczesnej, która zainspirowała nas do zimowego wyjazdu do Rzymu.
Warto również dodać że Zatybrze to miejsce pełne urokliwych trattorii, warto więc zaplanować podczas spaceru po tej niezwykle urokliwej dzielnicy, czas na posiłek.
Rzym to miasto, którego nikomu nie trzeba przedstawiać. To miejsce gdzie bez wątpienia każdy znajdzie swoje własne najpiękniejsze zabytki, którego go zachwycą.